Węgorzyca

łac. Zoarces viviparus



Węgorzyca - co to za ryba?

Węgorzyca to gatunek średniej wielkości, drapieżnej, morskiej ryby z rodziny węgorzycowatych zamieszkującej zimne wody północno-wschodniego Atlantyku wraz z przyległymi akwenami: Morze Białe, Morze Północne i Bałtyk. Węgorzyce są jedynym żyworodnym gatunkiem ryb żyjących w Morzu Bałtyckim.

Samice węgorzycy są większe od samców, osiągają zazwyczaj 40 cm długości, największe okazy do 70 cm, samce natomiast mieszczą się w przedziale 25-50 cm. Przeciętna waga tych ryb nie przekracza 0,5 kilograma. Węgorzyce mają charakterystyczną budowę przypominającą nieznacznie budowę kijanki - łeb i okolice brzucha owalne w przekroju natomiast pozostała część tułowia przechodzącego w ogon mocno pionowo spłaszczona. Ubarwienie zazwyczaj brunatnozielone lub brunatne, w charakterystyczne nieregularne ciemne plamy wzdłuż boków ciała i na górnych płetwach. Brzuch jaśniejszy, białawy lub żółtawy, dolne płetwy z pomarańczowym lub czerwonawym odcieniem. Węgorzyca żywi się głównie wieloszczetami, mięczakami, skorupiakami, bezkręgowcami dennymi, ikrą i narybkiem innych gatunków oraz małymi rybami. Narybek żywi się zooplanktonem.


Systematyka

Domena:eukarionty
Królestwo:zwierzęta
Typ:strunowce
Podtyp:kręgowce
Gromada:promieniopłetwe
Rząd:okoniokształtne
Rodzina:węgorzycowate
Rodzaj:Zoarces
Gatunek:Zoarces viviparus

Węgorzyca - Opis wyglądu ryby

Samice węgorzycy są większe od samców, osiągają zazwyczaj 40 cm długości, największe okazy do 70 cm, samce natomiast mieszczą się w przedziale 25-50 cm. Przeciętna waga tych ryb nie przekracza 0,5 kilograma.
Ryby te mają charakterystyczną budowę przypominającą nieznacznie budowę kijanki - łeb i okolice brzucha owalne w przekroju natomiast pozostała część tułowia przechodzącego w ogon mocno pionowo spłaszczona. Płetwy piersiowe owalne, płetwy brzuszne zredukowane, natomiast płetwa odbytowa i grzbietowa bardzo wydłużone przechodzące i złączone bezpośrednio z płetwą ogonową.
Węgorzyce mają drobne łuski, głęboko osadzone w skórze, rzadko rozmieszczone. Ubarwienie zazwyczaj brunatnozielone lub brunatne, w charakterystyczne nieregularne ciemne plamy wzdłuż boków ciała i na górnych płetwach. Brzuch jaśniejszy, białawy lub żółtawy, dolne płetwy z pomarańczowym lub czerwonawym odcieniem.
Węgorzyce są w stanie przeżyć pewien okres czasu bez wody w wilgotnym miejscu pod skałami lub wśród wodorostów (np. w trakcie odpływu) ze względu na ich zdolność do oddychania bezpośrednio powietrzem atmosferycznym.

Węgorzyca - Występowanie

Orientacyjna mapa występowania gatunku ryby: Węgorzyca (łac. Zoarces viviparus)

Węgorzyca zamieszkuje zimne wody północno-wschodniego Atlantyku wraz z przyległymi akwenami: Morze Białe, Morze Północne i Bałtyk. Rzadko spotykana na południe od Kanału La Manche i w Zatoce Biskajskiej.
Zamieszkuje płytkie wody przybrzeżne do głębokości ok. 40 metrów, często wchodzi w ujścia rzek. Przebywa głównie przy skalistych brzegach pod kamieniami, wśród glonów, w strefach odpływu, w mulistych nanosach, rzadziej nad piaszczystym dnem.

Węgorzyca - Odżywianie

Węgorzyca to ryba drapieżna, żywi się głównie wieloszczetami, mięczakami, skorupiakami, bezkręgowcami dennymi, ikrą i narybkiem innych gatunków oraz małymi rybami. Narybek żywi się zooplanktonem.

Węgorzyca - Rozmnażanie

Węgorzyce to ryby żyworodne. Tarło odbywa w porze letniej (sierpień-wrzesień). Po upływie około 4-6 miesięcy od zapłodnienia, co rzadko spotykane, w czasie najzimniejszych miesięcy w roku (styczeń-kwiecień), samica rodzi od kilkudziesięciu do max. 400 w pełni rozwiniętych sztuk narybku o długości 3-5 cm.
Stwierdzono, że w trakcie rozwoju w ciele matki, wykształcone z ikry młode osobniki po wchłonięciu pęcherzyków żółtkowych przysysają się paszczami do wylotu kanalików jajowodowych (każdy do oddzielnego) w celu pobierania swoistego płynu zawierającego składniki odżywcze (głównie białka, kwasy tłuszczowe i glukozę) oraz rozpuszczony tlen, który umożliwia im przeżycie w ciele matki długiego okresu ciąży. Dzięki tej cesze, węgorzyce są jedynym znanym na świecie gatunkiem ryb karmiącym swoje młode w sposób łudząco podobny do ssaków.


Węgorzyca - Znaczenie gospodarcze

Węgorzyca nadaje się do spożycia ale ze względu na zielonkawe mięso i ości nie ma dużego znaczenia w przemyśle spożywczym. Na przełomie lat 80-tych i 90-tych XX wieku poławiano do 150 ton rocznie, obecnie około 58 ton (dane z 2005 roku).
W okolicach Zatoki Ryskiej węgorzyce często poławiane są przez wędkarzy zimą z pod lodu.

Węgorzyca - Ochrona

W Polsce węgorzyca nie jest objęta ochroną gatunkową.

Węgorzyca - Ciekawostki

Węgorzyce są jedynym znanym na świecie gatunkiem ryb karmiącym swoje młode w czasie ciąży.
Ryby te są jedynym żyworodnym gatunkiem ryb żyjących w Morzu Bałtyckim.
Dawniej gatunek ten był klasyfikowany jako Blennius viviparus.

Nazwy gatunku ryby Węgorzyca w językach obcych

Poniżej znajdziesz nazwy gatunku ryby Węgorzyca w innych językach:

  • Català: Zoarces vivípar
  • Čeština: Slimule živorodá
  • Cymraeg: Gweflogyn
  • Dansk: Ålekvabbe, Almindelig ålekvabbe
  • Deutsch: Aalmutter
  • Eesti: Emakala, Euroopa emakala, kiviluts
  • English: Eelpout, Viviparous eelpout, Viviparous blenny, European eelpout
  • Español: Viruela
  • Français: Loquette d'Europe, Loquette européenne, Blennie vivipare
  • Gaeilge: An phuteascann
  • Íslenska: Mjósi
  • Italiano: Blennide viviparo
  • Latviešu: Lucitis
  • Lietuvių: Paprastoji gyvavedė vėgėlė, gyvagimdė vėgėlė
  • Nederlands: Puitaal, Magge, Magaal, Moeraal
  • Nordfriisk: Elkoon
  • Norsk: Ålekvabbe, Ålekone
  • Oʻzbekcha/ўзбекча: Beldyuga
  • Picard: Loqhéte
  • Português: Peixe-carneiro europeu, Peixe-carneiro-europeu
  • Русский: Бельдюга, Европейская бельдюга
  • Srpski: Zivorodac
  • Suomi: Kivinilkka
  • Svenska: Tånglake, Ålkusa
  • Українська: Бельдюга європейська
  • 中文: 綿鳚



Udostępnij tę stronę znajomym:

AtlasRyb.online
© 2012 - 2024

x