Opis wyglądu Występowanie Odżywianie Rozmnażanie Znaczenie gospodarcze Ochrona Ciekawostki Nazwy w językach obcych
Mintaj to gatunek średniej wielkości morskiej ryby z rodziny dorszowatych występującej w północnych morzach Pacyfiku od Cieśniny Beringa i wybrzeży Alaski po wybrzeże Kalifornii we wschodniej części Oceanu Spokojnego oraz przez wybrzeże Kamczatki aż do południowych wybrzeży Morza Japońskiego.
Mintaj osiąga zazwyczaj około 75 cm długości i ciężar około 1,5 kilograma - rekordowe wymiary tej ryby to 91 cm długości oraz 3,85 kg wagi. Ciało mintaja jest wydłużone, w przekroju poprzecznym owalne. Ubarwienie ciała brązowawe na grzbiecie, oliwkowoszare w ciemniejsze plamy po bokach, przechodzące w srebrzyste i zupełnie białe na brzuchu. Młode osobniki mintaja żywią się zooplanktonem. Po osiągnięciu dojrzałości żerują głównie na krylu ale nie gardzą również innymi małymi rybami oraz dennymi skorupiakami.
| Domena: | eukarionty |
| Królestwo: | zwierzęta |
| Typ: | strunowce |
| Podtyp: | kręgowce |
| Gromada: | promieniopłetwe |
| Rząd: | dorszokształtne |
| Rodzina: | dorszowate |
| Podrodzina: | Gadinae |
| Rodzaj: | Gadus |
| Gatunek: | Theragra chalcogramma |
Ciało mintaja jest wydłużone, w przekroju poprzecznym owalne. Głowa proporcjonalna z dużym, ustawionym frontalnie pyskiem. Skóra pokryta jest drobnymi łuskami kolistymi. Ubarwienie ciała brązowawe na grzbiecie, oliwkowoszare w ciemniejsze plamy po bokach, przechodzące w srebrzyste i zupełnie białe na brzuchu.
U mintajów występują trzy wyraźnie oddzielone płetwy grzbietowe i dwie – również podobnie oddzielone – płetwy odbytowe, przy czym pierwsza i druga płetwa odbytowa jest prawie symetrycznym odbiciem drugiej i trzeciej płetwy grzbietowej. W płetwach grzbietowych brak twardych kolców natomiast występuje od 38 do 48 miękkich promieni. W płetwach odbytowych około 33-42 miękkich promieni. Płetwy brzuszne, piersiowe, grzbietowe oraz ogonowa mają kolor brązowawy natomiast płetwy odbytowe są jaśniejsze - szarawe do prawie białych.
Linia boczna wyraźna, ciągnie się mniej więcej do końca podstawy pierwszej płatwy grzbietowej, dalej zazwyczaj jest mniej widoczna lub przerywana. Na głowie występują pory linii nabocznej.
Mintaj osiąga zazwyczaj około 75 cm długości i ciężar około 1,5 kilograma - rekordowe wymiary tej ryby to 91 cm długości oraz 3,85 kg wagi.
W sprzyjających warunkach może dożyć 15 lat.
Orientacyjna mapa występowania gatunku ryby: Mintaj (łac. Theragra chalcogramma)
Mintaj występuje licznie w północnych morzach Pacyfiku od Cieśniny Beringa i wybrzeży Alaski po wybrzeże Kalifornii we wschodniej części Oceanu Spokojnego oraz przez wybrzeże Kamczatki aż do południowych wybrzeży Morza Japońskiego w jego zachodniej części.
Dorosłe osobniki zazwyczaj przebywają w pobliżu dna na głębokości dochodzącej nawet do 1.300 m, ale spotkać je można również blisko powierzchni morza w trakcie ich, tak zwanych, dobowych migracji pionowych. Młode osobniki żyją na głębokości 50-250 m.
Młode osobniki mintaja żywią się zooplanktonem. Po osiągnięciu dojrzałości żerują głównie na krylu ale nie gardzą również innymi małymi rybami oraz dennymi skorupiakami.
Główne tarliska mintaja to Morze Beringa, wybrzeża koreańskie oraz Morze Ochockie. Dochodzi tam do niebywałej koncentracji tego gatunku, zarówno jeśli chodzi o gęstość, jak i liczebność owych zgrupowań. O ich potencjale rozrodczym najdobitniej świadczy fakt, że w słupie wody o podstawie 1 metra kwadratowego może pływać do 30.000 ziaren ikry.
Tarło odbywa się w zależności od regionu w terminie od stycznia do końca lipca, przy czym w większości przypadków szczyt przypada pomiędzy lutym a kwietniem. Ikra składana jest w otwartym morzu i tam tez dochodzi do jej zapłodnienia. Mintaje nie opiekują się jajami.
Mintaj ma duże znaczenie w rybołówstwie, zwłaszcza koreańskim i japońskim. Jest jedną z najważniejszych ryb konsumpcyjnych – corocznie odławia się ponad 3 miliony ton ryb tego gatunku.
Mintaje dostępne są w handlu w postaci świeżych lub mrożonych ryb, filetów oraz mrożonych kostek rybnych. Ich mięso wykorzystywane jest również do produkcji surimi - czyli imitacji mięsa skorupiaków (głównie krabów, krewetek oraz homarów). Część ryb poławiana jest także w trakcie tarła w celu pozyskania ikry do produkcji suplementów diety, leków oraz podróbek kawioru.
Mintaj nie jest gatunkiem zagrożonym i nie jest objęty ochroną.
Rozsądna i zrównoważona polityka połowów pozwala na razie na utrzymanie bezpiecznego poziomu pogłowia gatunku. Najlepiej zarządzane obszary połowów w okolicach Morza Beringa, Wysp Aleuckich oraz Zatoki Alaska zostały nagrodzone przez organizację Marine Stewardship Council tak zwanym eko-godłem (ang. ecolabel), przyznawanym za przykładne działanie w tej gałęzi przemysłu.
Dopiero w roku 1984 dokonano pierwszego komercyjnego połowu na dużą skalę z przeznaczeniem do konsumpcji.
Mięso mintaja jest wyjątkowo delikatne, ma biały do lekko różowego kolor. Doskonale nadaje się do gotowania, smażenia, grilowania albo duszenia. Ze względu na niską zawartość tłuszczu polecane jest dla osób chcących zgubić zbędne kilogramy.
Właściwości odżywcze w 100 g mięsa mintaja:
Poniżej znajdziesz nazwy gatunku ryby Mintaj w innych językach: