Opis wyglądu Występowanie Odżywianie Rozmnażanie Znaczenie gospodarcze Ochrona Ciekawostki Nazwy w językach obcych
Świnka (łac. Chondrostoma nasus) to gatunek średniej wielkości, słodkowodnej ryby z rodziny karpiowatych zamieszkującej Europę środkową i północno-zachodnią Azję.
Osiąga 25 – 40 (max. 50) cm długości i 1 (max. do 2) kg masy ciała. Ciało świnki jest wydłużone, ma owalny przekrój; płetwa ogonowa głęboko wcięta w księżycowaty kształt. Głowa mała, z charakterystycznym "nosem", otwór gębowy dolny, wargi twarde, chrząstkowe. Grzbiet ma szarozielony kolor, boki są jaśniejsze o srebrzystym połysku, z kolei wierzch głowy jest ciemny, brzuch biały lub żółtawy. Świnka żywi się szczątkami roślin i innym pokarmem roślinnym (glonami) znalezionymi na dnie a także larwami owadów, kiełżami i innymi mięczakami.
| Domena: | eukarionty |
| Królestwo: | zwierzęta |
| Typ: | strunowce |
| Podtyp: | kręgowce |
| Gromada: | promieniopłetwe |
| Rząd: | karpiokształtne |
| Rodzina: | karpiowate |
| Rodzaj: | Chondrostoma |
| Gatunek: | Chondrostoma nasus |
Świnka osiąga 25 – 40 (max. 50) cm długości i 1 (max. do 2) kg masy ciała.
Ciało świnki jest wydłużone, ma owalny przekrój; płetwa ogonowa głęboko wcięta w księżycowaty kształt. Płetwy grzbietowa i brzuszna osadzone na jednej linii.
Głowa mała, z charakterystycznym "nosem", otwór gębowy dolny, wargi twarde, chrząstkowe – dolna o ostrej krawędzi, pełni rolę skrobaczki.
Grzbiet ma szarozielony kolor, boki są jaśniejsze o srebrzystym połysku, z kolei wierzch głowy jest ciemny, brzuch biały lub żółtawy. Płetwy parzyste i odbytowa – są czerwone, ogonowa – czerwonobrunatna, a w swej dolnej części bardziej czerwonawa.
Orientacyjna mapa występowania gatunku ryby: Świnka (łac. Chondrostoma nasus)
Europa środkowa i północno-zachodnia Azja.
Występuje przeważnie w bystrych, podgórskich rzekach w krainie lipienia i brzany. Żyje gromadnie w płytkich (do 2 m) miejscach o bystrym nurcie i kamienistym, piaszczystym lub lekko zamulonym dnie.
Świnka żywi się szczątkami roślin i innym pokarmem roślinnym (glonami) znalezionymi na dnie. Zeskrobuje tam wargami tzw. narost, czyli glony porastające kamienie i podwodne przeszkody.
Poszukując larw owadów, kiełży czy mięczaków jest nawet w stanie przesunąć kamień.
Dojrzewa płciowo w wieku 4-5 lat. Tarło świnki trwa od IV do V w temperaturze wody 12-18 °C. Podczas tarła często wyskakuje nad powierzchnię wody. Samica, w zależności od wielkości, składa wtedy ok. 30 000 jaj o zielonkawej, ochronnej barwie ochry, w płytkich rejonach rzek o dnie piaszczystym lub żwirowatym. W tym czasie głowa i górna część tułowia, zwłaszcza u samców, pokryta jest jasnymi krostkami (wysypka tarłowa). Wylęg po 10-30 dniach. Narybek początkowo chowa się pod kamieniami. Żyje do 17 lat.
Brak danych o szczególnym znaczeniu gospodarczym.
Bywa poławiana przez wędkarzy.
Okres ochronny: od 1.I do 15.V
Wymiar ochronny: 25 cm
Limit połowów: 5 sztuk na dobę (łącznie z certą)
Nazwa świnki pochodzi od charakterystycznego "nosa" przypominajęcego świński ryj.
Poniżej znajdziesz nazwy gatunku ryby Świnka w innych językach: