Słonecznica

łac. Leucaspius delineatus



Słonecznica - co to za ryba?

Słonecznica to gatunek małej, słodkowodnej ryby z rodziny karpiowatych zamieszkujący małe zbiorniki wodne lub niewielkie, wolno płynące rzeki od dorzecza Renu, na północ od Alp, po dorzecze Uralu i w zlewisku Morza Kaspijskiego. W Polsce pospolita na obszarze całego kraju.

Samce słonecznicy osiągają długość 6–9 cm, samice są nieco większe (max. do 12 cm). Ciało wrzecionowate, bocznie nieco spłaszczone. Grzbiet od koloru brązowawego do oliwkowego. Boki intensywnie srebrzyste z niebieskawym połyskiem, brzuch białawy. Wzdłuż ciała biegnie długa, niebieska smuga, szczególnie wyraźna na trzonie ogonowym. Płetwy ciemnoszare, czasem z czerwonawym odcieniem. Młode osobniki żywią się głównie planktonowymi glonami, starsze zjadają plankton zwierzęcy, roślinny oraz małe owady wpadające do wody.


Systematyka

Domena:eukarionty
Królestwo:zwierzęta
Typ:strunowce
Podtyp:kręgowce
Gromada:promieniopłetwe
Rząd:karpiokształtne
Rodzina:karpiowate
Rodzaj:Leucaspius
Gatunek:Leucaspius delineatus

Słonecznica - Opis wyglądu ryby

Samce osiągają długość 6–9 cm, samice są nieco większe (max. do 12 cm). Ciało wrzecionowate, bocznie nieco spłaszczone. Łuski duże, srebrzyście lśniące, łatwo odpadające (44 do 48 wzdłuż ciała). Górnie ustawiony, mały otwór gębowy - spiczaste zakończenie żuchwy wchodzi w płytkie zagłębienie szczęki. Niepełna linia boczna zaznaczona jest jedynie na 7–12 łuskach. Krawędź brzucha pomiędzy płetwami brzusznymi, a płetwą odbytową w formie kila. Zęby gardłowe jedno- lub dwurzędowe, 5–4.
Grzbiet od koloru brązowawego do oliwkowego. Boki intensywnie srebrzyste z niebieskawym połyskiem, brzuch białawy. Wzdłuż ciała biegnie długa, niebieska smuga, szczególnie wyraźna na trzonie ogonowym. Płetwy ciemnoszare, czasem z czerwonawym odcieniem.

Słonecznica - Występowanie

Orientacyjna mapa występowania gatunku ryby: Słonecznica (łac. Leucaspius delineatus)

Małe zbiorniki wodne lub niewielkie, wolno płynące rzeki od dorzecza Renu, na północ od Alp, po dorzecze Uralu i w zlewisku Morza Kaspijskiego. W Polsce pospolita na obszarze całego kraju.
Żyje w dużych stadach. Zwykle trzyma się blisko powierzchni wody, wśród gęstego porostu przybrzeżnej roślinności.

Słonecznica - Odżywianie

Młode osobniki żywią się głównie planktonowymi glonami, starsze zjadają plankton zwierzęcy, roślinny oraz małe owady wpadające do wody.

Słonecznica - Rozmnażanie

Okres tarła od IV do VI. U samców występuje w tym czasie wysypka tarłowa, u samic natomiast pojawiają się w okolicy odbytu 3 okrągłe wypukłości. Za pomocą krótkiego pokładełka samica przykleja składaną ikrę (o średnicy 1 mm) kolistymi lub spiralnymi rzędami do łodyg roślin. Do czasu wyklucia się larw (po 9–12 dniach) samiec pilnuje złożonej ikry i opiekuje się nią. Narybek jest bardzo aktywny i tworzy ławice pod powierzchnią wody. Słonecznice uzyskują dojrzałość płciową pod koniec pierwszego roku życia.


Słonecznica - Znaczenie gospodarcze

Brak danych o gospodarczym wykorzystaniu słonecznicy.

Słonecznica - Ochrona

Zgodnie z nowym Regulaminem Amatorskiego Połowu Ryb w Polsce (obowiązuje od stycznia 2011 r.), na wodach zarządzanych przez PZW przestał obowiązywać całkowity zakaz połowu słonecznicy, jako gatunku prawnie chronionego.

Uprzedni przepis PZW zakazujący połowów słonecznicy był o tyle kuriozalny, że słonecznica nie była w Polsce pod ochroną przynajmniej od 2001r.
Poniżej kopia Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt w Polsce (nadal obowiązującego wg. stanu na dzień 01.03.2020).

Kliknij aby pobrać Rozporządzenie w formacie PDF - spakowane do ZIP (rozmiar: 806 KB)

Słonecznica - Ciekawostki

Słonecznica bywa mylona ze stynką lub nawet ukleją - wcześniej często umyślnie w celu ''obejścia'' zakazu nałożonego przez PZW.

Inne potoczne nazwy słonecznicy to: błyskawka, błyskotka, kaczoryna, olszówka oraz owsianka.

Nazwy gatunku ryby Słonecznica w językach obcych

Poniżej znajdziesz nazwy gatunku ryby Słonecznica w innych językach:

  • Altpreußische: Blingo
  • Беларуская: Аўся́нка, вярхоўка
  • Български: Върловка
  • Bosanski: Bjelica, košalj, najlonka
  • Чӑвашла: Çут пулă
  • Čeština: Slunka obecná, Slunka stříbřitá, Slunka stríbritá, Ovsienka, Ovsenička
  • Dansk: Regnløje
  • Deutsch: Moderlieschen, Malinchen, Moderliesken, Moderlisken, Moderrapfen, Modke, Modtke, Mudchen, Mudehen, Mutlose, Mutlosen, Mutterloseken, Rapfenlaube, Schneiderkarpfen, Sonnenfischchen, Weißpiepe, Zwerglaube
  • Eesti: Mudamaim
  • Ελληνικά: Μικροσίρκο
  • English: Sunbleak, Belica, Foy, Moderlieschen, Rain-bleak, Verkhovka, White aspe
  • Français: Able de Heckel, Dos vert, Sans mère
  • Հայերեն: Արծաթաձուկ, վերնաձուկ
  • Hrvatski: Bjelica, košalj, najlonka, povruš
  • Italiano: Alborella fasciata
  • Latviešu: Ausleja
  • Lietuvių: Paprastoji saulažuvė, saulažuvė
  • Magyar: Kurta baing
  • Nederlands: Vetje
  • Norsk bokmål: Regnlaue
  • Persian: Mahi Riz Noqrehai
  • Română: Plevuşcă, Fufa, Albisoara, Pleavá, Plevusca, Sármá, Sorean, Soret
  • Русский: Верхо́вка, обыкнове́нная верхо́вка, овся́нка
  • Slovenčina: Ovsienka
  • Slovenščina: Belica
  • Српски: Белица, најлонка, белка, косаљ, бела риба
  • Srpski: Belka
  • Suomi: Allikkosalakka
  • Svenska: Groplöja, Groplöja
  • Удмурт: Куарчабак
  • Українська: Вівсянка, вівсянка неповнолінійна
  • Žemaitėška: Blėzgė, saulažovė
  • 中文: 小赤梢魚, 大眼小赤梢魚



Udostępnij tę stronę znajomym:

AtlasRyb.online
© 2012 - 2024

x