Opis wyglądu Występowanie Odżywianie Rozmnażanie Znaczenie gospodarcze Ochrona Ciekawostki Nazwy w językach obcych
Lin to gatunek niedużej ryby słodkowodnej z rodziny karpiowatych występujący w niemal całej Europie prócz Islandii, północnej Szkocji, północnej Skandynawii i Dalmacji. Spotykany również w wodach lekko słonawych, np. w przybrzeżnej strefie Bałtyku. Bardzo odporny na niską zawartość tlenu.
Osiąga długość 30-40 cm i masę ciałą 1-2 kg, wyjątkowo do 70 cm i 7,5 kg (Węgry, Rumunia). Ciało lina jest krępe, wygrzbiecone, okrągłe w poprzecznym przekroju, pokryte drobnymi łuskami, głęboko osadzonymi w pokrytej śluzem skórze. Płetwy charakterystycznie zaokrąglone. Oczy stosunkowo małe, okrągłe. Otwór gębowy poziomy, w jego kącikach po jednym krótkim i miękkim wąsiku. W okresie młodocianym lin zjada plankton. Później pokarm jego stanowią małe zwierzęta denne (robaki, ślimaki, larwy owadów, mięczaki), rośliny, a także na pół przegniłe ich części. Zimą nie przyjmuje pokarmu.
| Domena: | eukarionty |
| Królestwo: | zwierzęta |
| Typ: | strunowce |
| Podtyp: | kręgowce |
| Gromada: | promieniopłetwe |
| Rząd: | karpiokształtne |
| Rodzina: | karpiowate |
| Rodzaj: | Tinca |
| Gatunek: | Tinca tinca |
Osiąga długość 30-40 cm i masę ciałą 1-2 kg, wyjątkowo do 70 cm i 7,5 kg (Węgry, Rumunia). Ciało lina jest krępe, wygrzbiecone, okrągłe w poprzecznym przekroju, pokryte drobnymi łuskami, głęboko osadzonymi w pokrytej śluzem skórze. Płetwy charakterystycznie zaokrąglone. Oczy stosunkowo małe, okrągłe. Otwór gębowy poziomy, w jego kącikach po jednym krótkim i miękkim wąsiku.
Jest jedną z niewielu ryb europejskich, u których występuje wyraźny dymorfizm płciowy, płetwy brzuszne u samca są znacznie większe niż u samicy (przygięte do ciała sięgają za odbyt, u samicy zaś w ogóle do niego nie dochodzą) i mają grubsze promienie.
Grzbiet jest ciemny, szarozielony, boki oliwkowozielone, zielone lub żółtozielone ze złotym połyskiem, brzuch kremowobiały lub żółty. Płetwy ciemnoszare lub czerwonofioletowe. Tęczówka oka czerwona. Osobniki żyjące w silnie zarośniętych wodach mają ubarwienie ciemniejsze, zaś te żyjące w płytkich, przejrzystych wodach są znacznie jaśniejsze i mają czerwonawe okolice warg.
Orientacyjna mapa występowania gatunku ryby: Lin (łac. Tinca tinca)
Występuje w niemal całej Europie prócz Islandii, północnej Szkocji, północnej Skandynawii i Dalmacji. W Azji spotykany na Syberii. Spotykany w wodach słonawych, np. w przybrzeżnej strefie Bałtyku.
Występuje w praktycznie każdym rodzaju wód stojących i płynących, jednak najchętniej żyje w ciepłych, płytkich, silnie zarośniętych wodach stojących (tzw. jeziora linowo-szczupakowe). Bardzo odporny na niską zawartość tlenu. Jest gatunkiem ciepłolubnym, aktywniejszym nocą. Zimę spędza zagrzebany w mule.
W okresie młodocianym zjada plankton. Później pokarm jego stanowią małe zwierzęta denne (robaki, ślimaki, larwy owadów, mięczaki), rośliny, a także na pół przegniłe ich części. Zimą nie przyjmuje pokarmu.
Tarło, od końca V do VII, odbywa się na ciepłych, silnie zarośniętych płyciznach. Samica składa nawet do 900 tys. jaj o średnicy około 1 mm, przylepiając je do roślin wodnych. Młode wylęgają się po 3-8 dniach i pozostaje w miejscu wylęgu przez 14-17 dni. Dojrzałość płciową osiągają po 3–4 latach.
Lin poławiany jest zarówno przez rybaków jak i wędkarzy. Jest chętnie spożywany ze względu na smaczne mięso. Powszechnie hodowany jest w stawach rybnych, z reguły wraz z karpiem. Hodowlany jest szereg ras ozdobnych (złotych, czerwonych, białych lub pomarańczowych, oraz pozbawionych łusek lub z wyłużonymi płetwami), często spotykanych w przydomowych oczkach wodnych i stawach.
Wymiar ochronny: 25 cm
Okres ochronny: nie ma
Inne nazwy: pszenicznik, oczeretniak oraz kaliniak.
Poniżej znajdziesz nazwy gatunku ryby Lin w innych językach: