Opis wyglądu Występowanie Odżywianie Rozmnażanie Znaczenie gospodarcze Ochrona Ciekawostki Nazwy w językach obcych
Stornia, zwana potocznie flądrą, to gatunek ryby flądrokształtnej zamieszkującej europejskie wybrzeża Oceanu Atlantyckiego, Morze Śródziemne, Bałtyckie (do środkowej części Zatoki Botnickiej), Czarne i Białe. Introdukowana przypadkowo (prawdopodobnie zawleczona w wodach balastowych statków) na terenie Stanów Zjednoczonych i Kanady.
Osiąga przeciętnie ok. 50 cm, maksymalnie 60 cm długości. Ciało storni jest wydłużone, wysokość mniejsza od połowy długości. Barwa górnej strona ciała zmienna, od zielonkawo- lub żółtawo-szarego po brunatne z nierównomiernie rozłożonymi czerwonymi cętkami. Czasami występują bladopomarańczowe plamy zachodzące na płetwy. Spodnia strona biała. Młode flądry żywią się planktonem i larwami owadów, dorosłe pierścienicami, mięczakami, skorupiakami i małymi rybami.
Domena: | eukarionty |
Królestwo: | zwierzęta |
Typ: | strunowce |
Podtyp: | kręgowce |
Gromada: | promieniopłetwe |
Rząd: | flądrokształtne |
Rodzina: | flądrowate |
Rodzaj: | Platichthys |
Gatunek: | Platichthys flesus |
Osiąga przeciętnie ok. 50 cm, maksymalnie 60 cm długości. Ciało wydłużone, wysokość mniejsza od połowy długości. Mały otwór gębowy. Łuski drobne, część z nich przekształcona w szorstkie, kostne płytki, szczególnie ostre wzdłuż linii nabocznej oraz u podstawy płetw nieparzystych (bardzo ważna cecha odróżniająca flądrę od innych płastug. Oczy zwykle po prawej stronie ciała.
Górna strona ciała zmienna od zielonkawo- lub żółtawo-szarego po brunatne z nierównomiernie rozłożonymi czerwonymi cętkami. Czasami występują bladopomarańczowe plamy zachodzące na płetwy. Spodnia strona biała.
Europejskie wybrzeża Oceanu Atlantyckiego, Morze Śródziemne, Bałtyckie (do środkowej części Zatoki Botnickiej), Czarne i Białe. Introdukowana przypadkowo (prawdopodobnie zawleczona w wodach balastowych statków) na terenie Stanów Zjednoczonych i Kanady.
Żyje na głębokościach do 100 m. Wpływa do wód słonawych. Często wędruje w górę rzek.
Prowadzi przydenny tryb życia. Młode żywią się planktonem i larwami owadów, dorosłe pierścienicami, mięczakami, skorupiakami i małymi rybami.
Dojrzałość płciową osiąga w 3 roku życia. przed tarłem odbywa wędrówki w stronę otwartego morza. Trze się w wodzie o dużym zasoleniu i o temperaturze 3-7 °C na głębokości 30-300 metrów. W południowym Bałtyku, w Rynnie Słupskiej, oraz na głębiach Gdańskiej, Bornholmskiej i Arkony tarło dobywa się od III do V. Samica składa od 100 000 do 2 000 000 ziaren ikry. Wylęg po 5-11 dniach. Larwy tuż po wykluciu mają 2-3 mm długości. Gdy osiągną 7 mm zaczynają przeistaczać się w postać asymetryczną. Gdy osiągną 1 cm oko znajduje się na środku głowy. Kilkumilimetrowe larwy płyną do brzegów, gdzie przebywają na średnich głębokościach do zimy. W tym czasie dochodzi do dalszych zmian pokroju ciała. W południowym bałtyku flądra w wieku 8 lat ma średnio 35 cm długości i waży 600 g. Żyje 8-9 lat.
Ceniona w rybołówstwie i wędkarstwie z powodu smacznego mięsa.
Brak wymiaru i okresu ochronnego.
Ryby z rodziny flądrowatych w okresie swego historycznego rozwoju wykształciły się prawdopodobnie z form podobnych kształtem współczesnym rybom okoniowatym. Ich przodkowie odznaczali się z pewnością symetryczną budową ciała, na co wskazuje niezwykły proces przeobrażania się ich larw.
Poniżej znajdziesz nazwy gatunku ryby Flądra, stornia, fląderka w innych językach: